ΑΧΛΑΔΙ : Δείτε τις θεραπευτικές του ιδιότητες και θα εκπλαγείτε!

Τα οφέλη των αχαλαδιών για τον οργανισμό αμέτρητα. Αποτελεί ασπίδα προστασίας διαφόρων ασθενειών. Δείτε γιατί πρέπει να καταναλώνετε μια συγκεκριμένη ποσότητα καθημερινά…
Ο Όμηρος το ανέφερε ως «δώρο των θεών». Και μάλλον δεν είχε άδικο. Η γλυκιά, αρωματική, ζουμερή και μαλακή σάρκα του αχλαδιού, κάνει αυτό το φρούτο ιδιαίτερα αγαπητό, ενώ τα σημαντικά του διατροφικά οφέλη, το κάνουν σημαντικό «σύμμαχο» της υγείας μας, όπως αναφέρει το clickatlife
Ανάμεσα στις πολλές ποικιλίες των αχλαδιών, το κινέζικο αχλάδι είναι αυτό με τη μεγαλύτερη διατροφική αξία, όμως και οι άλλες ποικιλίες είναι πολύ ωφέλιμες. Τα αχλάδια είναι στην εποχή όλο το χρόνο, αλλά κυρίως από τα τέλη του Ιουνίου μέχρι τον Φεβρουάριο, ανάλογα με την ποικιλία.
Διατροφικά Χαρακτηριστικά ΤΑ αχλάδια αποτελούν Εξαιρετικη Πηγή υδατοδιαλυτών ινών.
Περιέχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, C, E, φυλλικό οξύ και νιασίνη. Επίσης, είναι πλούσια σε χαλκό, φωσφόρο και κάλιο και σε μικρότερες ποσότητες σε ασβέστιο, χλώριο, σίδηρο, μαγνήσιο, νάτριο και θείο και έχουν λίγες θερμίδες.
Οφέλη ΓΙΑ ΤΗΝ Υγεία ΤΑ αχλάδια θεωρούνται υποαλλεργικά ΦΡΟΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ πλούσια φυτικές ίνες, αλλά ελάχιστα πιθανό να προκαλέσουν παρενέργειες και γι αυτό προτείνονται σε άτομα που πάσχουν από διάφορες διατροφικές αλλεργίες. Επιπλέον ωφελούν στην καταπολέμηση διαφόρων ασθενειών. Ο χυμός από αχλάδι συστήνεται ακόμη και για βρέφη, είτε για άτομα που έχουν αλλεργίες. Αρτηριακή πίεση: Τα αχλάδια έχουν αντιοξειδωτικά και αντικαρκινικά συστατικά, που βοηθούν στην πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Πρόληψη του καρκίνου: Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε βιταμίνη . C ΚΑΙ χαλκό δρα αντιοξειδωτικά ΚΑΙ ΤΑ προστατεύει κύτταρα ΑΠΌ τις Βλάβες ΑΠΌ τις ελεύθερες ρίζες
Χοληστερόλη: Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε πηκτίνη καθιστά τα αχλάδια ιδιαίτερα σημαντικά στην προσπάθεια για μείωση των επιπέδων χοληστερόλης.
Υγεία του παχέος εντέρου: Αν δεν πίνετε το χυμό του, . φάτε ΤΟ ΑΧΛΑΔΙ Ολόκληρο ΓΙΑ ΝΑ επωφεληθείτε ΑΠΌ τις πολύτιμες ίνες ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ευεργετικές Υγεία ΤΟΥ παχέος εντέρου
Δυσκοιλιότητα: Η πηκτίνη στα αχλάδια είναι διουρητική και έχει ήπια υπακτική δράση. Πίνοντας χυμό από αχλάδι τακτικά, βοηθάτε στη ρύθμιση των κινήσεων του εντέρου.
Ενέργεια: Ο χυμός αχλαδιού αποτελεί μια γρήγορη, φυσική πηγή ενέργειας, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις υψηλές του ποσότητες σε φρουκτόζη και γλυκόζη.
Πυρετός: Η δροσιστική επίδραση του αχλαδιού, βοηθά στην ανακούφιση από τον πυρετό. Ο καλύτερος τρόπος για να κατεβάσετε τον πυρετό, είναι ένα μεγάλο ποτήρι χυμού αχλαδιού.
Τόνωση του ανοσοποιητικού: Οι αντιοξειδωτικές θρεπτικές ουσίες στα αχλάδια, είναι ζωτικής σημασίας για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. . Πίνετε χυμό ΑΧΛΑΔΙ ΟΤΑΝ ΘΑ Πως αισθάνεστε αρρωστήσετε
Φλεγμονή: Ο χυμός του αχλαδιού έχει αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθά στην ανακούφιση του πόνου σε διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Οστεοπόρωση: Τα αχλάδια περιέχουν υψηλά επίπεδα του χημικού στοιχείου, το οποίο βοηθά το σώμα να διατηρήσει το ασβέστιο, . ΝΑ καθυστερεί Οστεοπόρωση
Εγκυμοσύνη: . Η. ΥΨΗΛΗ πολυακουσμένα περιεκτικότητα ΣΕ φυλλικό Οξύ προλαμβάνει ανωμαλίες νευρικού ΤΟΥ ΣΩΛΗΝΑ ΣΤΑ βρέφη
Δύσπνοια: Η ζέστη του καλοκαιριού μπορεί να προκαλέσει στα παιδιά δυσκολία στην αναπνοή. . Ο Χυμός ΤΟΥ αχλαδιού καταπραΰνει Αυτα ΤΑ συμπτώματα
Πονόλαιμος: Τα αχλάδια είναι ιδανικά καλοκαιρινά φρούτα για έναν λόγο. Ο χυμός από αχλάδι το πρωί και το βράδυ, βοηθά στο να δροσιστεί το σώμα όταν η θερμοκρασία φτάνει στα ύψη. Τρέφει το λαιμό και βοηθά στην πρόληψη προβλημάτων του λαιμού.
Πώς να τα επιλέξετε
Επιλέξτε τα αχλάδια που έχουν λεία και γυαλιστερή επιφάνεια και είναι σφιχτά και με πλούσιο άρωμα. Αποφύγετε όσα έχουν χτυπήματα ή σκούρες κηλίδες. Έχτε υπόψη σας πάντως, ότι ορισμένοι τύποι αχλαδιών-συνήθως οι ασιατικές ποικιλίες-έχουν σκούρες κηλίδες στον φλοιό τους και αυτό είναι φυσιολογικό.
Διατηρείτε τα πιο άγουρα αχλάδια σε θερμοκρασία δωματίου, τυλιγμένα με χαρτί. Όταν μπορείτε να τα πιέσετε ελαφρά, είναι έτοιμα για κατανάλωση.

http://www.medicalland.gr/%CE%B1%CF%87%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80/

Τι θα συμβεί στον οργανισμό σας αν τρώτε μια χουφτα φυστίκια καθημερινά!

Mια μόλις χούφτα φιστικιών Αιγίνης καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά. Ιδιαίτερη αναφορά θα ήταν ωστόσο σωστό να γίνει στη συσχέτιση που υπάρχει σήμερα ανάμεσα στην κατανάλωση φιστικιών και το μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοημάτων.
Το γεγονός αυτό οφείλεται στη υψηλή περιεκτικότητά τους σε :
1. Φυτικές στερόλες
Είναι ο ξηρός καρπός με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης.
2. Αντιοξειδωτικά
Αποτελούν τον ξηρό καρπό με τα περισσότερα αντιοξειδωτικά συστατικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά.
3. Βιταμίνης Β6
Περιέχουν υψηλά ποσά της συγκεκριμένης βιταμίνης, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. 100 γραμμάρια κελυφωτών φιστικιών καλύπτει περίπου το 70% των ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη Β6.
Κάτι το οποίο όμως δεν είναι ευρέως γνωστό και τελευταίες μελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φιστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, προστατεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα μάτια μας από τη γήρανση.
Κι όλα αυτά με μόλις 170 θερμίδες ανά μερίδα περίπου 30 γραμμαρίων

ΠΗΓΗ: neadiatrofis
http://www.medicalland.gr/%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%83/

To παλαιότερο δέντρο στον κόσμο έχει ηλικία 9.550 έτη!

Το παλαιότερο δέντρο στον πλανήτη βρίσκεται στο βουνό Fulufjallet της Σουηδίας και έχει περίπου 5 μέτρα ύψος...

Πιστεύεται ότι είναι ηλικίας τουλάχιστον 9.550 ετών και πρόκειται για ερυθρελάτη, ένα είδος αειθαλούς κωνοφόρου δέντρου, που αποκαλείται και νορβηγικό έλατο.

Ο άνθρωπος που το ανακάλυψε είναι ο καθηγητής Φυσικής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Ουμέα, Leif Kullman.

Για χιλιάδες χρόνια το δέντρο εμφανιζόταν με τη μορφή ενός θάμνου, αλλά με την αύξηση της θερμοκρασίας τον περασμένο αιώνα αναπτύχθηκε σε έναν φυσιολογικό σχηματισμό δέντρου.

Ο καθηγητής απέδωσε αυτήν την εκρηκτική ανάπτυξη στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η ηλικία του δέντρου προσδιορίστηκε από το ριζικό του σύστημα με χρήση του άνθρακα-14, σε ένα εργαστήριο στο Μαϊάμι.

Το δέντρο επιβίωσε χάρη της διαδικασίας πολλαπλασιασμού του: είτε κάποιο κλαδί ακουμπά στο έδαφος και φυτρώνει νέα ρίζα, είτε ο κορμός πεθαίνει και αναπτύσσεται νέος από το ριζικό του σύστημα.

Οι επιστήμονες βρήκαν ρίζες που ανάγονται σε 375, 5.660, 9.000, και 9.550 χρόνια.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/12/to-9550.html

Προγραμματική σύμβαση Περιφέρειας Κρήτης και ΤΕΙ Κρήτης για την αντιμετώπιση του Xylella της ελιάς , 30.000 ευρώ!

Προγραμματική σύμβαση για την πρόληψη του φυτοπαθογόνου βακτηρίου Xylella που απειλεί κυρίως την ελιά αλλά και άλλες καλλιέργειες στο νησί υπέγραψε ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης με το ΤΕΙ Κρήτης.
Η σύμβαση με προϋπολογισμό έργου 30.000 ευρώ υπογράφηκε στη Περιφέρεια από τον Περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη και τον Πρόεδρο του ΤΕΙ Κρήτης Βαγγέλη Καπετανάκη παρουσία της Αντιπεριφερειάρχη Κρήτης πρωτογενή τομέα Θεανώ Βρέντζου Σκορδαλάκη, του Διευθυντή Αγροτικής Οικονομίας Περιφέρειας Κρήτης Κώστα Φωτάκη, και του επιστημονικού υπεύθυνου εργαστηρίου Φυτοπαθολογίας-Βακτηριολογίας του ΤΕΙ Κρήτης Δημήτρη Γκούμα.
Βασικός στόχος είναι η ανάλυση σημαντικού αριθμών δειγμάτων (σύνολο 370) από ελιές και άλλους δυνητικούς ξενιστές, η εκπαίδευση- εξοικείωση τεχνικού προσωπικού στη μεθοδολογία ανίχνευσης ή/και απομόνωσης του παθογόνου, έτσι ώστε το εργαστήριο να μπορέσει να διαχειριστεί μελλοντικά τον όγκο των αναλύσεων που πιθανά να απαιτηθούν.
«Η μελέτη θα προετοιμάσει , προσαρμόσει και θα οργανώσει τις υπάρχουσες ερευνητικές δομές θα συμβάλλει στην έγκυρη , έγκαιρη και άμεση ενημέρωση της Περιφέρειας Κρήτης για την υπάρχουσα κατάσταση» δήλωσε η Αντιπεριφερειάρχης Θεανώ Βρέντζου-Σκορδαλάκη. Μετά την ολοκλήρωση και παραλαβή του ερευνητικού έργου η Περιφέρεια Κρήτης σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης θα παρουσιάσουν σε ανοικτή εκδήλωση τα αποτελέσματα της ερευνητικής εργασίας.

http://agonaskritis.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BA/

13 λόγοι για να πίνετε πράσινο τσάι…

Αν και είναι γνωστό από αιώνες ότι το πράσινο τσάι κάνει καλό στην υγεία, μόνο πρόσφατα οι θεραπευτικές του ιδιότητες διερευνήθηκαν
επιστημονικά. Είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες, αντιοξειδωτικές ουσίες που συμβάλλουν στην καταπολέμηση των βλαβερών για τον οργανισμό ελευθέρων ριζών οξυγόνου, οι οποίες προκαλούν ασθένειες, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Χάρη σε ένα ισχυρό θρεπτικό συστατικό του φυτού του πράσινου τσαγιού, που ονομάζεται επιγαλλοκατεχίνη, το ποτό αυτό αποδεικνύει ότι η φύση προσφέρει πραγματικά τα καλύτερα… φάρμακα. Υπάρχουν περισσότεροι λόγοι από όσους ίσως γνωρίζετε, για να αρχίσετε να πίνετε πράσινο τσάι.

Ακολουθούν 13 από αυτούς…
1. Εμποδίζει τη συσσώρευση χοληστερόλης στις αρτηρίες και βοηθά στην πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Biological Chemistry, η επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) βοηθά στην πρόληψη συσσώρευσης λίπους στα τοιχώματα των αρτηριών.

2. Σε μια άλλη νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Applied Oral Science, οι επιστήμονες εξέτασαν τα αποτελέσματα της επιγαλλοκατεχίνης κατά των βακτηρίων που βρίσκονται στο στόμα και διαπίστωσαν πως είναι αποτελεσματική και έχει ανασταλτική δράση. Άλλη έρευνα στο Archives of Oral Biology, επιβεβαιώνει την αντιβακτηριδιακή δράση κατά των επιβλαβών οδοντικών βακτηρίων.

3. Βοηθά στην αργή ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού. Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Experimental Cell Research, διαπίστωσε ότι η επιγαλλοκατεχίνη ανέστειλε τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων σε όγκους του μαστού.

4. Βοηθά στην προστασία του δέρματος από την ζημία που επιφέρει η υπεριώδης ακτινοβολία, σύμφωνα με νέα έρευνα στο περιοδικό Pharmaceutical Development and Technology.

5. Το πράσινο τσάι διασπά το λίπος και η επιγαλλοκατεχίνη αυξάνει το ρυθμό με τον οποίο το λίπος «καίγεται» στο σώμα μας.

6. «Καίει» το λίπος της κοιλιάς. Έρευνα στο Πανεπιστήμιο Tufts δείχνει ότι η επιγαλλοκατεχίνη στο πράσινο τσάι, όπως και οι άλλες κατεχίνες, ενεργοποιούν τα γονίδια καύσης του λίπους της κοιλίας και επιταχύνουν την απώλεια βάρους κατά 77%.

7. Διατηρεί σταθερή την ενέργεια, εξισορροπώντας τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η επιγαλλοκατεχίνη βελτιώνει την χρήση της ινσουλίνης στο σώμα για την αποτροπή αύξησης των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, που μπορεί να οδηγήσει σε κόπωση, ευερεθιστότητα και επιθυμία για ανθυγιεινά τρόφιμα.

8. Η έρευνα δείχνει ότι το τσάι μπορεί να συμβάλλει κατά του καρκίνου του πνεύμονα. Σε μια μελέτη τον Απρίλιο του 2010, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer Prevention Research, βρέθηκε ότι η επιγαλλοκατεχίνη καταστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στον πνεύμονα.


9. Μπορεί να σταματήσει τον ορθοκολικό καρκίνο. Σε πολλές μελέτες εκ των οποίων μία τον Σεπτέμβριο του 2012, αναφέρεται πως η επιγαλλοκατεχίνη εμποδίζει και αναστέλλει τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

10. Σύμφωνα με τις έρευνες, φαίνεται πως το πράσινο τσάι καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα του προστάτη. Μια μελέτη του 2010 στο Cancer Science, έδειξε ότι η επιγαλλοκατεχίνη βοηθά το σώμα να καταστρέφει τα συγκεκριμένα καρκινικά κύτταρα.

11. Μπορεί να εμποδίζει την πρόκληση βλαβών στο δέρμα και τις ρυτίδες. Η επιγαλλοκατεχίνη φαίνεται να είναι 200 φορές πιο ισχυρή από τη βιταμίνη Ε, στο να καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργούν προβλήματα στο δέρμα. Οι ελεύθερες ρίζες αντιδρούν με τα υγιή κύτταρα του σώματος, προκαλώντας ζημία και επομένως, μειώνοντας τον αριθμό τους, μειώνουμε και τις ρυτίδες, αλλά και άλλα σημάδια γήρανσης.

12. Περιέχει ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που σκοτώνει τις ελεύθερες ρίζες. Επειδή είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, μπορεί να επιδράσει θετικά πολύ περισσότερο από ό, τι τα κύτταρα του δέρματος. Οι ελεύθερες ρίζες συνδέονται όλο και περισσότερο με πολλές σοβαρές χρόνιες ασθένειες όπως η αρθρίτιδα, ο διαβήτης και ο καρκίνος.

13. Είναι εύγευστο. Αν σας αρέσουν οι αλλαγές, δοκιμάστε μερικά διαφορετικά είδη: πράσινο τσάι παγωμένο ή ζεστό ή με την προσθήκη μικρής ποσότητας από το γλυκαντικό στέβια και λεμονιού.

* Πώς να εκμεταλλευτείτε τα οφέλη του
Προσθέστε ένα ή δύο κουταλάκια του γλυκού φύλλα πράσινου τσαγιού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό, σουρώνοντάς το και αφήστε τα για πέντε λεπτά. Προσθέστε πάγο, αν το προτιμάτε κρύο. Οι ειδικοί συστήνουν τρία φλιτζάνια την ημέρα. Και μην ανησυχείτε, περιέχει πολύ λιγότερη καφεΐνη από τον καφέ ή το μαύρο τσάι.


http://www.metafysika.gr/2015/12/13_14.html#sthash.7iuJpJFM.dpuf

H Coca-Cola και η Pepsi χρησιμοποιείται από τους Ινδούς αγρότες ως φυτοφάρμακο

Απίστευτο το τι καταναλώνουμε εδώ και καιρό και δεν έχουμε ιδέα τι κακό μας κάνουν!
Στην Ινδία χρησιμοποιούν COCA COLA και PEPSI σαν φυτοφάρμακα εφόσον αυτά είναι το ίδιο αποτελεσματικά με τα κανονικά φυτοφάρμακα αλλά αρκετά φθηνότερα. Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι γιατί πολύ απλά, η COCA COLA και η PEPSI χρησιμοποιούν σαν γλυκαντική ουσία, την επικίνδυνη για την υγεία σας τοξική ασπαρτάμη της Monsanto που αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν εντομοκτόνο τερμιτών.


Γιατί η ασπαρτάμη είναι τόσο επικίνδυνη;Όταν η θερμοκρασία του γλυκαντικού είναι μεγαλύτερη από 86 βαθμούς F, το ξυλο-οινόπνευμα της ασπαρτάμης μετατρέπεται σε φορμαλδεΰδη και στη συνέχεια σε μυρμηκικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί μεταβολική οξέωση. Μυρμηκικό οξύ είναι το δηλητήριο που βρίσκεται στο τσίμπημα των ερυθρών μυρμηγκιών. Η τοξική μεθανόλη μιμείται, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και το συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

Η ασπαρτάμη, είναι ένα αποτυχημένο εμπορικά, εντομοκτόνο τερμιτών. Αν νοτίσεις (όχι με πολύ νερό) μερικά σακουλάκια ασπαρτάμης και τα τοποθετήσεις στο έδαφος κοντά σε μια μυρμηγκοφωλιά την επομένη θα βρεις ένα μικρό βουναλάκι από νεκρά μυρμήγκια. Αυτό το εντομοκτόνο το βάζεις στο σώμα σου, με την μορφή τροφής ή ροφημάτων. Σε ενοχλεί το τσιγάρο και όχι η ασπαρτάμη-πτωμαΐνη της cola light γιατί σου είπαν πως το τσιγάρο σκοτώνει, ενώ η πτωμαΐνη-κόκα κόλα λάιτ κάνει καλό. Τρομάρα σου και ‘συ το ‘χαψες, έτσι, επειδή σου το είπαν, χωρίς έρευνα, χωρίς μελέτη, χωρίς γνώση.

Πολλοί άνθρωποι είχαν διαγνωστεί κατά λάθος ότι πάσχουν από Σ.Κ.Π. Παρά το γεγονός ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αιτία θανάτου, αλλά αιτία μεγάλης ταλαιπωρίας, κοινωνικής και οικονομικής, η τοξική μεθανόλη είναι! Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος έχει γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτος, όπως και η σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως με την κατανάλωση Diet Coke και Pepsi. Τα θύματα συνήθως δεν γνωρίζουν ότι η ασπαρτάμη είναι ο ένοχος. Συνεχίζουν τη χρήση της και ερεθίζουν το λύκο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνεται η κατάσταση απειλητική για τη ζωή τους. Έχουμε δει ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο να γίνονται ασυμπτωτικοί αμέσως μόλις σταματήσουν την κατανάλωση διαιτητικής σόδας.






http://pestomou.info/apokalipsi-sok-mi-xanavalete-afto-to-dilitirio-sto-stoma-sas-kapii-to-chrisimopioun-os-fitofarmako/

Χυμός κράνμπερι κατά χοληστερίνης και σακχάρου

Δύο ποτήρια την ημέρα του χυμού αυτού μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εκδηλώσεως εμφράγματος, εγκεφαλικού και διαβήτη, σύμφωνα με μία νέα μελέτη

Η εν λόγω μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Nutrition», διεξήχθη σε 56 άνδρες και γυναίκες, μέσης ηλικίας 50 ετών και έδειξε ότι ο χυμός κράνμπερι σχετίζεται με μείωση της αρτηριακής πιέσεως, της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, των τριγλυκεριδίων και του σακχάρου.

Η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη είναι μία ουσία που δείχνει τα επίπεδα της φλεγμονής στο σώμα, ενώ τόσο αυτή όσο και οι υπόλοιποι δείκτες έχουν σημασία για την καρδιαγγειακή και τη μεταβολική υγεία.

Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές λένε πως όσο χειρότεροι (υψηλότεροι) είναι οι δείκτες αυτοί σε έναν άνθρωπο, τόσο πιθανότερο είναι να εκδηλώσει αργότερα στη ζωή του κάποιο πρόβλημα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η στεφανιαία νόσος και το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Στόχος της μελέτης, που διεξήχθη από επιστήμονες του Αμερικανικού Υπουργείου Γεωργίας (USDA), ήταν να εξεταστεί κατά πόσον τα κράνμπερι, τα οποία είναι πλούσια στις αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες, μπορούν να διαφυλάξουν την υγεία του οργανισμού.

Έτσι, ζήτησαν από 30 γυναίκες και 26 άντρες να πίνουν δύο φορές την ημέρα είτε 240 γραμμάρια χυμό κράνμπερι λίγων θερμίδων είτε 240 γραμμάρια από έναν χυμό με παρόμοιο χρώμα και γεύση που όμως δεν περιείχε πολυφαινόλες.

Η κατανάλωση των χυμών γινόταν επί οκτώ εβδομάδες.

Κατά την έναρξη και στο τέλος της μελέτης, οι επιστήμονες υπέβαλλαν σε εξετάσεις τους εθελοντές τους, διαπιστώνοντας πως όσοι έπιναν τον χυμό κράνμπερι παρουσίασαν βελτίωση σε όλους τους προαναφερθέντες δείκτες.

Μάλιστα η βελτίωση αυτή ήταν τόσο σημαντική, ώστε μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να μειώσει κατά 10% τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και κατά 15% τον κίνδυνο εγκεφαλικού – ένα όφελος εφάμιλλο με αυτό που επιτυγχάνεται κ.χ. όταν κάποιος κάνει ειδική δίαιτα για να ρίξει την πίεσή του.

Οι πολυφαινόλες είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που υπάρχει σε πολλά φρούτα, όπως τα μήλα, τα μούρα, στα σταφύλια και τα κεράσια. Ωστόσο τα κράνμπερι έχουν ιδιαιτέρως υψηλή περιεκτικότητα σε αυτές.

O χυμός που ρίχνει την πίεση και τα τριγλυκερίδια!

 http://www.pronews.gr/portal/20151207/health/%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1/%CF%87%CF%85%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B1%CE%BA%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85#sthash.hz0dDZg4.dpuf

Λυγαριά, βότανο κατάλληλο για γυναικολογικά προβλήματα, πόνους περιόδου, ακμή, αντιαφροδισιακό

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος.

Είναι ένα θαμνώδες φυτό που μπορεί όμως να φτάσει μέχρι και 6 μέτρα ύψος. Είναι ευλύγιστος, φυλλοβόλος θάμνος, φύεται σε παραποτάμιους και παραθαλάσσιους τόπους γνωστό επίσης με τα ονόματα καναπίτσα, αγνιά, αλυγαριά, μυριτζιά, καλαθιά και δέντρο της αγνότητας. Τα φύλλα της λυγαριάς είναι λογχοειδή και ανά πέντε ενωμένα με τον κεντρικό βλαστό. Τα άνθη της έχουν διάφορα χρώματα (λιλά, ροζ ή λευκά) με ωραία οσμή. Ανθίζει από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο. Ο καρπός είναι αρωματική δρύπη που ωριμάζει το φθινόπωρο (από Σεπτέμβριο μέχρι Νοέμβριο). Μέσα στα άνθη του υπάρχουν μικρά κουκουτσάκια που μοιάζουν με κόκκους πιπεριού. Αυτοί οι κόκκοι χρησιμοποιούνται για φαρμακευτική χρήση.  Είναι είδος πολύ ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, όπως και στις πολύ χαμηλές (είναι ανθεκτικό ακόμη και στους -10 °C). Συχνά καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό σε κήπους και γλάστρες.

 

Tο επίσημο όνομα της είναι Vitex agnus castus. Στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες είναι επίσης γνωστό ως το «πιπέρι των Μοναχών» Monk’s Pepper (αγγλικά)  η Mönchspfeffer (γερμανικά). Eίναι επίσης γνωστή ως αγνό μούρο, αγριοπιπεριά ή το πιπέρι του μοναχού. Το λατινικό όνομα agnus προέρχεται από την Ελληνική λέξη αγνός, επειδή το φυτό θεωρείται αναφροδισιακό και ηρεμιστικό. Η ονομασία castus (αγνή) οφείλεται και αυτή στην επίδραση που έχει το φυτό στη λίμπιντο. Το κλαδί της ονομάζεται βίτσα ίσως από το vitex και από αυτό έφτιαχναν οι δάσκαλοι τις βέργες τους.

Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποίησε σε τραύματα, φλεγμονές και οιδήματα, ως ανθελμινθικό, εμμηναγωγό καθώς και στην αποβολή του πλακούντα μετά τον τοκετό. Ο Πλίνιος αναφέρει στη γιορτή των Θεσμοφορίων, που ήταν προς τιμή της θεάς Δήμητρας, οι γυναίκες έπρεπε να κοιμηθούν μόνες τους για να διατηρήσουν την αγνότητά τους ή για να εξαγνιστούν, κατασκεύαζαν υπόστρωμα με κλάδους λυγαριάς (Διοσκουρίδης: «Περί Ύλης Ιατρικής» 1.134). Ο Διοσκουρίδης επίσης είχε επισημάνει τις μαλακτικές ιδιότητες των σπόρων της. Στην Ιλιάδα (11.05), ο Όμηρος διηγείται, ότι ο Αχιλλέας έδεσε με βέργες λυγαριάς τους γιους του Πριάμου και στην Οδύσσεια (9.427), ότι ο Οδυσσέας για να διαφύγει από τη σπηλιά του τυφλωμένου Πολύφημου, δέθηκε μαζί με τους συντρόφους του στις κοιλιές των προβάτων, με βέργες λυγαριάς. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στο προαύλιο του ναού της Ήρας στη Σάμο υπήρχε μια πελώρια λυγαριά. Λέγεται βέβαια, ότι η Ήρα γεννήθηκε κάτω από μια λυγαριά, γι’ αυτό θεωρείται το ιερό της δένδρο. Σε άλλο σημείο, ο Παυσανίας πάλι αναφέρει, ότι ο Ασκληπιός στη Σπάρτη είχε το προσωνύμιο «Αγνήτας» διότι το ξόανό του ήταν φτιαγμένο από ξύλο λυγαριάς. Το λατρευτικό άγαλμα, το ξόανο της Θεάς Αρτέμιδας (Παυσανίας «Λακωνικά» 16,7), δεν ονομαζόταν μόνον Ορθία αλλά και Λυγοδέσμια, γιατί βρέθηκε μέσα σε θάμνο λυγαριάς, η οποία τύλιξε το άγαλμα και το έφερε σε όρθια στάση. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν επίσης αυτό το φυτό για να αυξάνουν οι μητέρες το μητρικό γάλα και για να σταματούν οι αιμορραγίες τους μετά τον τοκετό. Οι κόκκοι που παράγει σαν το μαύρο πιπέρι το έτρωγαν κάποτε οι μοναχοί στον Μεσαίωνα, προκειμένου να τους βοηθήσει να κρατήσουν τους όρκους αγνότητας που είχαν δώσει. 

Η λυγαριά δεν περιέχει ορμόνες, αλλά πολλά φλαβονοειδή, τερπενοειδή και ιριδοειδείς γλυκοσίδες. Τα οφέλη της λυγαριάς προκύπτουν από τη δράση της στον αδένα της υπόφυσης - ειδικά στην παραγωγή προγεστερόνης και βοηθάει στη ρύθμιση του εμμηνορροϊκού κύκλου.

Προκαλεί την υπόφυση να μειώσει την παραγωγή της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης και να αυξήσει την παραγωγή της ωχρινοτρόπου ορμόνης, μια ορμονική αλλαγή που οδηγεί έμμεσα σε υψηλότερα επίπεδα προγεστερόνης και μείωση των ανδρικών ορμονών ή ανδρογόνων στο σώμα.

Βοηθά, επίσης, στη ρύθμιση των επιπέδων της προλακτίνης, μιας ορμόνης που παράγεται από την υπόφυση, που διεγείρει την παραγωγή του γάλακτος, αλλά επίσης έχει συνδεθεί με μια προεμμηνορροϊκή ευαισθησία στο στήθος και την ανάπτυξη των ινομυωμάτων μαστού και μήτρας. Η λυγαριά προκαλεί ορμονικές αλλαγές που μειώνουν το φούσκωμα και τους πόνους στο στήθος που έχουν πολλές γυναίκες στη διάρκεια της περιόδου, ενώ αυξάνει την παροχή γάλακτος στις θηλάζουσες γυναίκες.

Η έρευνα έχει δείξει πως η λυγαριά είναι χρήσιμη για τη θεραπεία του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου, τον ακανόνιστο κύκλο περιόδου και την ανεπαρκή προσφορά γάλακτος των γυναικών που θηλάζουν, ενώ μπορεί ακόμα να βοηθήσει και στη μείωση της σεξουαλικής ορμής στους άνδρες.

Οι φαρμακευτικές  ιδιότητες της λυγαριάς

• κατευναστικές
• αντικαταθλιπτικές
• αποχρεμπτικές
• ευστόμαχες-άριστο γιατρικό για τον μετεωρισμό και την σωστή πέψη
• στυπτικές
• αντιγηραντικές
• αντιοξειδωτικές
• ορεκτικές
• διουρητικές
• τονωτικές των γεννητικών οργάνων
• αντικαρκινικές
• ισχυρές αντιφλεγμονώδεις
• αντιβακτηριδιακές
• αντιπυρετικές-βοηθάει να απαλλαγούμε από τον πυρετό και τους πονοκεφάλους
• βοηθάει στην θεραπεία των ημικρανιών και στον πονοκέφαλο από μέθη"οι τρυφεροί βλαστοί και τα άνθη της λυγαριάς αναμεμιγμένα με λάδι τριανταφυλλιάς απομακρύνουν τον πονοκέφαλο τον προερχόμενο από μέθη"έλεγε ο Πλίνιος
• εντομοαπωθητικές-διώχνει μακρυά τα ενοχλητικά έντομα
• βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας η οποία συνδέεται με ορμονικά προβλήματα 
• αντιαφροδισιακές

Η λυγαριά ενδείκνυται για την αποτελεσματική αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας. 

Ενδείκνυται για τις θεραπευτικές της ικανότητες σε: 

• Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο
• Ινοκυστική μαστοπάθεια
• Γυναικεία στειρότητα
• Ινομυώματα
• Πόνοι Περιόδου
• Εφηβική Ακμή
• Αμηνόρροια
• Ενδομητρίωση
• Μηνορραγία

Η λυγαριά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαταραχές περιόδου, ισορροπεί τον ακανόνιστο κύκλο, αντιμετωπίζει τη δυσμηνόρροια και την αμηνόρροια και μειώνει τα συμπτώματα και τον πόνο κατά τη διάρκεια αλλά και πριν έμμηνο ρύση. Θεωρείται ιδανικό βότανο για την αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου. Το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο περιλαμβάνει πολλά συμπτώματα που ανάλογα από τον οργανισμό μπορούν να διαρκέσουν από λίγες μέρες έως και εβδομάδες. Κάποια από αυτά είναι πρήξιμο, κατακράτηση υγρών, αυπνίες, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, συμπτώματα κατάθλιψης, πόνος στο στήθος και οίδημα. Γυναίκες που υποφέρουν από το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών θα δουν διαφορά μετά από μερικούς μήνες χρήσης της λυγαριάς τόσο στα συμπτώματα όσο και στον κύκλο. 

Γυναίκες που υποφέρουν από ορμονικές διαταραχές μπορούν να καταφύγουν στη φυσική λύση της χρήσης αφεψήματος λυγαριάς, καθώς λειτουργεί ως φυσικός ρυθμιστής ορμονών, εξισορροπώντας την παραγωγή οιστρογόνων και προγεστερόνης. 

Με τη ρύθμιση ορμονών επιτυγχάνεται και μείωση της ακμής που σχετίζεται με τις ορμονικές διαταραχές. Μια ακόμα εφαρμογή της λυγαριάς είναι η χρήση για την αντιμετώπιση στειρότητας οφειλόμενη σε ορμονικές διαταραχές, και δρα ενάντια στην υπογονιμότητα. Ενώ μια τελευταία εφαρμογή και ιδιαίτερα ευεργετική είναι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την εμμηνόπαυση. Προσφέρει συναισθηματική ομαλότητα και βοηθά το σώμα να επανέλθει και να δεχτεί την ορμονική αλλαγή, με πολύ εξασθενημένα συμπτώματα. 

Το έγχυμα των φύλλων της λυγαριάς δρα ως στυπτικό εναντίον της διάρροιας. Τέλος σπόροι και φύλλα σε έγχυμα επιφέρουν ηρεμία και ύπνο σε όσους υποφέρουν από άγχος και αϋπνία.

Δεν συνίσταται η λήψη σε μορφή τσαγιού επειδή πολλά συστατικά της δεν είναι υδατοδυαλυτά.

Σκευάσματα σε σταγόνες, κάψουλες ή σκόνη συχνά είναι πιο αποτελεσματικά.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Δεν υπάρχουν τοξικές παρενέργειες που να έχουν αναφερθεί με τη χρήση της ακόμα και σε εκείνους που τη χρησιμοποιούν για χρόνια. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν αντιδράσεις όπως κνησμό ή εξάνθημα. 

Επειδή η λυγαριά επηρεάζει την ορμονική ισορροπία, δεν πρέπει να λαμβάνεται από παιδιά που δεν έχουν φτάσει στην εφηβεία. 

Η λυγαριά, απαγορεύεται να καταναλώνεται όταν παράλληλα γίνεται χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Αν παρατηρηθεί αύξηση συμπτωμάτων της εμμήνου ρύσης κατά τη διάρκεια λήψης λυγαριάς, θα πρέπει να διακόψετε. 

Read : http://medlabgr.blogspot.com/2015/11/Agnus-castus.html#ixzz3tkXsLtig

Γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) για καταρροή, βήχα, βρογχίτιδα, για φρέσκια αναπνοή, καούρες, έλκος, δυσπεψία, ευερέθιστο έντερο, υπόταση, αλλά και μελαγχολία

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος
Η γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) έχει... ισχυρή αντιμικροβιακή δράση στον στρεπτόκοκκο (Streptococcus mutans) και το μυκοβακτήριδιο (Mycobacterium smegmatis), ακόμα και στο σταφυλόκοκκο που είναι ανθεκτικός στα αντιβιοτικά. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. (Staphylococcusaureus)

Η γλυκόριζα, Glycyrrhiza glabra (γλυκύρριζα η λεία, ρεγκολίτσα και αγλυκόριζα, Αγγλικά: licorice, yashtimadhu, mithi-lakdi, mulathi, liquorice, sweetwood, licorice root) ανήκει στην οικογένεια Fabaceae. Η λέξη γλυκόριζα προέρχεται από την Ελληνική γλυκύρριζα, που σημαίνει γλυκιά ρίζα και προέρχεται από τις λέξεις "γλυκύς" + "ρίζα", ονομασία που δόθηκε από τον Διοσκουρίδη.

Η Γλυκόριζα ή γλυκύρριζα είναι πολυετής αυτοφυής πόα, ιδιαίτερα ανθεκτική στην ξηρασία. Οι ρίζες του φυτού φτάνουν σε μήκος τα δύο ή και περισσότερα μέτρα και έχουν σαρκώδη υφή. Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκ., με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και σαρκώδεις. Αυτές είναι που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι βλαστοί του φυτού είναι όρθιοι, ραβδωτοί, ισχυροί και χνουδωτοί, τα φύλλα είναι πτεροειδή, τα άνθη του φυτού έχουν συνήθως χρώμα κυανό και εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού. Τη γλυκόριζα την συναντούμε σε μεγάλες αποικίες σε χαμηλό υψόμετρο και σε εδάφη χέρσα και ακαλλιέργητα. Διάφορες ενδείξεις δηλώνουν τη συνήθεια του φυτού αυτού να δεσμεύει το ατμοσφαιρικό άζωτο, όπως κάνουν πολλά άλλα της ίδιας οικογένειας. Η γλυκόριζα αναπτύσσεται καλύτερα σε αμμώδες έδαφος κοντά σε ρέματα και κοντά σε νερό. Συνήθως στη φύση δεν θα τη βρούμε να απέχει περισσότερο των 50 μέτρων από διαθέσιμο νερό. Δεν θα ανθίσει σε πηλώδη εδάφη και προτιμά το πλούσιο, καλό χώμα της γης κάτω από κοιλάδες ποταμών, όπου υπάρχει αφθονία υγρασίας στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αλλά όπου το έδαφος γίνεται σκληρό εξαιτίας της ζέστης, στα τέλη του καλοκαιριού, όταν η ξηρή θερμότητα είναι πολύ ευνοϊκή για το σχηματισμό των γλυκών συστατικών της.

 

 

Προέρχεται από τη νότια Ευρώπη, Αίγυπτο και μέρη της Ασίας. Φυτό αυτοφυές που συναντάται στη Μακεδονία, τη Μικρά Ασία, τη Ρωσία, την Ισπανία την Ελλάδα και την Ιταλία. Καλλιεργείται παντού στην Ευρώπη εκτός της Σκανδιναβίας καθώς και σε Αμερική, Αυστραλία, Κίνα.
Η Γλυκόριζα είναι γνωστή από την αρχαιότητα, και την χρησιμοποιούσαν στην ιατρική.
Αρχαίοι Έλληνες, Βαβυλώνιοι, Κινέζοι και Ινδοί, την περιελάμβαναν σε διάφορα παρασκευάσματα που έφτιαχναν, προκειμένου να θεραπεύσουν το άσθμα, τα προβλήματα του λάρυγγα, τις καούρες του στομάχου, τα προβλήματα του πεπτικού, τις παθήσεις του θώρακα και του ήπατος, τις λοιμώξεις του αναπνευστικού, τις τροφικές δηλητηριάσεις.

Το χρησιμοποιούσαν επίσης σαν τονωτικό και ηρεμιστικό. Εχει βρεθεί ένας κατάλογος φαρμάκων στην Μεσοποταμία που την περιλαμβάνει και χρονολογείται από το 1200 π.Χ. Αναφέρεται από το Θεόφραστο τον 3ο αιώνα π.Χ. ως φάρμακαο για το άσθμα. Τα φυτά της γλυκόριζας ήταν γνωστά στην κινεζική ιατρική ήδη από το 2800 π.Χ. Στο Θιβέτ θεωρήθηκε ως ένα κλασικό φαρμακευτικό. Η θεραπευτική δύναμη των ριζών της γλυκόριζας περιγράφεται στον τάφο του Αιγύπτιου φαραώ Tutanchamon (1350 π.Χ.). Η χρήση των παρασκευασμάτων γλυκόριζας για την ανακούφιση του πονόλαιμου και των βρογχικών λοιμώξεων τεκμηριώνεται για περισσότερα από 2.000 χρόνια! Ο Μέγας Αλέξανδρος προμήθευε τα στρατεύματά του με μερίδες γλυκόριζας, στη διάρκεια της πορείας του, λόγω της ιδιότητάς της να καταστέλλει τη δίψα. Αναφέρεται ότι ο Μέγας Ναπολέων για να αντιμετωπίσει το πεπτικό πρόβλημα από το οποίο υπέφερε, μασούσε σε καθημερινή βάση, ρίζες γλυκόριζας. Λέγεται μάλιστα ότι τα δόντια του είχαν μαυρίσει από το μάσημα τους.

 

 

 

 

 

Τον Ιούνιο του 2003, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet μια μελέτη για την ανασταλτική δράση της γλυκόριζας κατά του SARS (Αιφνίδιου Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου) και τη γρίπη των πτηνών που σχετίζεται με τους κορονοϊούς. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι η γλυκυριζίνη (βασικό συστατικό από της ρίζες της γλυκόριζας) ήταν η πλέον δραστική ουσία στην αναστολή της αντιγραφής του ιού SARS. Επίσης, είναι μια από τις πιο ισχυρές αντιϊικές ενώσεις που έχει μελετηθεί ποτέ. Σε άλλη κλινική δοκιμή, η γλυκόριζα επέδειξε ελπιδοφόρα δραστηριότητα κατά τηςατοπικής δερματίτιδας, με τοπική εφαρμογή. Επιπροσθέτως, μπορεί να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας (υψηλό ποσό λιπών στο αίμα). Και στη θεραπεία φλεγμονών που προκαλούν υπέρχρωση του δέρματος. Ακόμη, μπορεί να είναι χρήσιμη στην πρόληψη νευροεκφυλιστικών διαταραχών και κατά της τερηδόνας.

Η σύγχρονη επιστήμη αποδίδει τις θεραπευτικές ιδιότητες του γλυκόριζου, στη γλυκυριζίνη, που περιέχει, μια ουσία που δρα ως αντιικό.

Η γλυκυριζίνη έχει βρεθεί ότι είναι 60 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.
Με ειδική διαδικασία, από τις ρίζες της γλυκόριζας παράγεται ένα ανοιχτόχρωμο εκχύλισμα, με γλυκιά γεύση, με πολλές εφαρμογές στη σύγχρονη βιομηχανία, όπως ανέφερα πιο πάνω.
Ιδιαίτερα χρησιμοποιείται στη Βρετανία, την Ολλανδία, και τις σκανδιναβικές χώρες στην παραγωγή καραμέλας, που ανακουφίζει από τον βήχα.

Συστατικά γλυκόριζας:
-ΓΛΥΚΥΡΙΖΙΝΗ
-ΤΑΝΝΙΝΗ
-ΓΛΥΚΟΖΗ
-ΚΑΛΑΜΟΣΑΚΧΑΡΟ
-ΓΛΥΚΟΡΡΙΖΙΚΟ ΟΞΥ
-ΓΛΥΚΥΡΙΤΙΝΗ
-ΑΛΑΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ, ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
-ΑΣΠΑΡΑΓΙΝΗ
-ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΑ (ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ)
-ΕΛΑΙΑ
-ΚΕΤΟΝΕΣ
-ΚΟΥΜΑΡΙΝΕΣ

Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, είναι αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό. Το βότανο είναι ωφέλιμο σε προβλήματα σπλήνας, γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, κολικούς και πρωτοπαθή αδρενοκορτικοειδική ανεπάρκεια. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. Επίσης, επενεργεί θετικά σε προβλήματα στρες. Σε προβλήματα αρθρίτιδας όπου λαμβάνονται κορτικοειδή σκευάσματα, βοηθά για την καλύτερη λειτουργία των επινεφριδίων. Είναι διουρητική και συστήνεται κατά του διαβήτη και της χοληστερίνης.

Δράσεις του βοτάνου:

Αντιφλεγμονώδης
Αποχρεμπτική
Αντιβηχικό
Πνευμονία
Βρογχίτιδα
Βήχα
Ρινοφαρυγγίτιδα
Άσθμα
Γαστρικό έλκος
Σπασμολυτικό
Ευερέθιστο έντερο
Σύνδρομο Crohn
Αεροφαγία
Δυσπεψία
Πολυκυστικές ωοθήκες
Διουρητικό
Πέτρα στο νεφρό
Υπερκαλιαιμία
Χολοκυστίτιδα
Υδρωπικία
Βαριά μελαγχολία
Σκληρόδερμα
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Ερπης
Μείωση λιπώδους ιστού
Φρεσκάδα αναπνοής

Αν και δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, η γλυκόριζα μπορεί όχι μόνο να «διώξει» την καούρα αλλά να επιλύσει το πρόβλημα. Έχει φυσικές θεραπευτικές ιδιότητες για το στομάχι, καθώς είναι ουσιαστικά ένα φυτικό αντιόξινο, αν και η κατάχρηση βέβαια μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις, ανεβάζοντας την πίεση λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς της σε γλυκοριζικό οξύ. Ένα από τα πιο δραστικά αφεψήματα που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της γαστρίτιδας είναι η γλυκόριζα. Το βότανο αυτό παράγει μια βλέννα στο στομάχι η οποία επικάθεται στα τοιχώματά του, περιορίζοντας τις εκκρίσεις των οξέων. Η γλυκόριζα είναι ήπιο υπακτικό. Μειώνει τα επίπεδα των οξέων του στομάχου, ανακουφίζοντας έτσι από τις καούρες. Έχει σημαντική ικανότητα να θεραπεύει τα έλκη του στομάχου , επειδή επικαλύπτει με προστατευτική γέλη τα τοιχώματα. Διευκολύνει επίσης τις κινήσεις του παχέος εντέρου. Αυξάνει τη ροή τns χολής και μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα.

Η γλυκόριζα είναι μαλακτικό, εμετικό και με ήπια χαλαρωτική δράση. Περιέχει (όπως και το φασκόμηλο) ουσίες που μοιάζουν με οιστρογόνα. Στην κινέζικη ιατρική το βότανο αυτό έχει το παρατσούκλι «ο συμφιλιωτής», γιατί μπορεί να συνδυαστεί με όλα τα υπόλοιπα βότανα. Αυξάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες των υπόλοιπων βοτάνων και μειώνει την πικρή γεύση μερικών από αυτά.

Ο χυμός από τις ρίζες δίνει την εμπορική γλυκόριζα. Χρησιμοποιείται για την κάλυψη της δυσάρεστης γεύσης άλλων φαρμάκων ή για τn δική της κατευναστική επίδραση στον επίμονο βήχα. Η αποξηραμένη ρίζα, αφού αφαιρεθεί ο πικρός φλοιός της, συστήνεται για κρυολογήματα, ερεθισμένο λαιμό και βρογχικό κατάρρου. 

Η καραμέλα γλυκόριζας σε Αγγλία και Ολλανδία είναι μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές ζαχαρωτών, με λίγες να περιέχουν γλυκάνισο, ενώ κυρίως περιέχουν δυόσμο, μέντα, δάφνη ή χλωριούχο αμμώνιο. Η πιο δημοφιλής γλυκόριζα στην Ολλανδία είναι γνωστή ως Zoute drop (αλμυρή γλυκόριζα), περιέχει πραγματικά πολύ λίγο αλάτι, δηλαδή χλωριούχο νάτριο.

Η αλμυρή γεύση της είναι πιθανόν να οφείλεται στο χλωριούχο αμμώνιο και στην γλυκυριζίνη. Τα αλμυρά γλυκά είναι διαδεδομένα κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες.

Χρησιμοποιείται ως αρωματική ουσία στον καπνό, σε τσιγάρα. Η γλυκόριζα προσθέτει στα προϊόντα καπνού μια φυσική γλυκύτητα και μια ξεχωριστή γεύση που συνδυάζεται εύκολα με τα φυσικά και τεχνητά αρωματικά συστατικά που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία καπνού. Καταστέλλει τη σκληρότητα και δεν είναι ανιχνεύσιμη ως γλυκόριζα από τον καταναλωτή. Επίσης, διευκολύνει την εισπνοή του καπνού, δημιουργώντας βρογχοδιασταλτικά, που ανοίγουν τους πνεύμονες. Το μάσημα του καπνού απαιτεί σημαντικά υψηλότερα επίπεδα από το εκχύλισμα της γλυκόριζας, καθώς η έμφαση στη γλυκιά γεύση, είναι πολύ επιθυμητή.

 

 

 

 

Μασώντας τις ρίζες βοηθά στην απεξάρτηση από το τσιγάρο.

Η αποξηραμένη ρίζα της γλυκόριζας μπορεί να μασηθεί σαν γλυκό.
Η μαύρη γλυκόριζα περιέχει περίπου 100 θερμίδες ανά ουγγιά (15 kJ / g).

Η γλυκόριζα χρησιμοποιείται επίσης από τους ζυθοποιούς για να προσθέσει γεύση και χρώμα σε κάποιες κατηγορίες μπύρας, ενώ τα ένζυμα της ρίζας βοηθούν στην σταθεροποιήση του αφρού σε όσες μπίρες παράγονται με αυτήν.

 

 

 

Πως χρησιμοποιούμε αυτό το βότανο
Ζεστό ρόφημα για: βραχνάδα, κρυολόγημα, για επίμονο βήχα πονεμένο λαιμό και φαρυγγίτιδα
Σκόνη για το έλκος στομάχου, τρία κουταλάκια την μέρα
Σαν κρύο αφέψημα την πίνουν για μελαγχολία και βραχνάδα

Αφέψημα: Σιγόβρασε 30 γρ. γλυκόριζας επί 20 λεπτά σε 2 κούπες νερό. Πάρε τρεις ή τέσσερις φορές τη μέρα από 1/4 της κούπας. Μπορείς να προσθέσεις την ίδια ποσότητα και σε άλλου είδους τσάι ή αφέψημα.
Χαλαρωτικό: 1 κουταλάκι του τσαγιού σκόνη γλυκόριζας αναμειγμένη με ζάχαρη.
Γλυκόριζα για τη γαστρίτιδα και τα προβλήματα με το στομάχι: Για να το παρασκευάσετε, θα αναμείξετε σε 1/2 λίτρο βραστό νερό μία κουταλιά της σούπας γλυκόριζα σε μορφή σκόνης, θα την αφήσετε για 10 λεπτά και ύστερα θα τη σουρώσετε. Πίνετε αυτό το τσάι κρύο, 2-3 φορές τη μέρα πριν από τα γεύματα.
Για τη ρύθμιση πεπτικών προβλημάτων μάσησε την αποξηραμένη ρίζα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Πριν χρησιμοποιήσουμε κάποιο βότανο πρέπει να ενημερώσουμε τον γιατρό μας για αυτό πηγαίνοντας του μια λίστα με τα φάρμακα που παίρνουμε και λέγοντας τους τον λόγο που θέλουμε να πάρουμε. Η κατάχρηση προκαλεί αδυναμία στο μυϊκό σύστημα και πονοκεφάλους, είναι τοξική στο συκώτι, ρίχνει την τεστοστερόνη, κάνει κατακράτηση υγρών, πόνο στην κοιλιά. Μερικοί άνθρωποι που έτρωγαν τακτικά και σε μεγάλη ποσότητα γλυκόριζα απέκτησαν αυξημένη πίεση, πονοκεφάλους και μυική αδυναμία. Δεν πρέπει να λαμβάνεται μαζί με διουρητικά, φάρμακα για την καρδιά, το σάγχαρο, μυοχαλαρωτικά, κορτικοστεροειδή, χάπια που επιδρούν στη σεροτονίνη, αντισυλληπτικά, αντιπηκτικά, λίθιο, ιντερφερόνη. Γι αυτό έχει καταγραφεί στον κατάλογο της αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων για να μελετηθεί αν είναι ασφαλής η χρήση της.

 

 

http://medlabgr.blogspot.com/2015/12/glycyrrhiza-glabra.html

 

 

Αυτό για τα αμύγδαλα το ήξερες;

Αμύγδαλα για αντιγήρανση και ενυδάτωση

Μάσκες προσώπου με φυσικά υλικά

Η τακτική κατανάλωση και η σωστή εξωτερική εφαρμογή...
των βρεγμένων αμυγδάλων σε νερό, μπορεί να κάνει τους άλλους να αναρωτιούνται για το δέρμα σας!

Παρακάτω θα βρείτε μερικά από τα μεγάλα οφέλη για την ομορφιά

Τα βρεγμένα σε νερό αμύγδαλα μπορούν να εφαρμόζονται στο δέρμα ως φυσικό ενυδατικό σε μορφή πουρέ.

Αν το δέρμα σας είναι ξηρό, μπορείτε να συνδυάσετε σαντιγί με αμύγδαλα και να χρησιμοποιείται τη μάσκα κάθε μέρα. Αυτή η μάσκα θα θρέψει το δέρμα σας και θα το ενυδατώσει επαρκώς. Ως αποτέλεσμα, θα έχετε μαλακό, απαλό και λείο δέρμα.

Αν θέλετε να βελτιώστε τον τόνο του δέρματος σας και να βρείτε τη χαμένη σας λάμψη, τα εμποτισμένα αμύγδαλα θα σας βοηθήσουν πολύ. Επισκευάζουν τους κατεστραμμένους ιστούς του δέρματος στο εσωτερικό και επιταχύνουν το σχηματισμό νέων κυττάρων. Ως εκ τούτου, ο τόνος και η υφή του δέρματός σας ενισχύονται σημαντικά.

Η γήρανση μπορεί εύκολα να προληφθεί με τα εμποτισμένα αμύγδαλα. Η βιταμίνη Ε και άλλα αντιοξειδωτικά που υπάρχουν στα αμύγδαλα μπορούν να εξαλείψουν τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες από το σώμα σας. Ως εκ τούτου, η διαδικασία της γήρανσης καθυστερεί και το δέρμα παραμένει νεανικό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Η πάστα από εμποτισμένα αμύγδαλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό προϊόν απολέπισης για το πρόσωπο, καθώς και για το υπόλοιπο σώμα. Μπορείτε να προσθέσετε γάλα, λεμόνι ή μέλι σε αυτό. Αυτή η μάσκα είναι πολύ αποτελεσματική στην απολέπιση του δέρματος. Δίνει μια φρέσκια, νέα εμφάνιση.

Η πάστα αμυγδάλου μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της φλεγμονής του δέρματος. Είτε πρόκειται για εξανθήματα ή σκασμένο δέρμα. Ανακουφίζει από τον κνησμό και τον ερεθισμό γρήγορα.

Υ.Γ.: Τα αμύγδαλα τα μουλιάζουμε αποβραδίς σε νερό και την επόμενη ημέρα είναι έτοιμα για να φτιάξουμε τις πάστες μας!

http://www.newsbeast.gr/woman/arthro/2046190/amigdala-gia-antigiransi-ke-enidatosi
 http://yougreeks.blogspot.gr/2015/11/blog-post_901.html

Clathrus archeri είναι ένα είδος μανιταριού γνωστό και ως «δάχτυλα του διαβόλου»

Το Clathrus archeri είναι ένα είδος μανιταριού γνωστό και ως «δάχτυλα του διαβόλου» εξαιτίας του γεγονότος ότι η ανατριχιαστική μορφή του θυμίζει μια παλάμη.

 otherside.gr
 http://www.trelokouneli.gr/ena-anatrichiastiko-fito-pou-den-tha-thelate-na-sinantisete/

Σαγιότ - Κολοκύθι του Ιωνά - Sechium edule. Γνωρίζετε ότι ο καρπός του Σαγιότ....

Γνωρίζετε ότι ο καρπός του Σαγιότ Chayote (Sechium edule) αν και ανήκει στην οικογένεια κολοκυνθοειδών Cucurbitaceae, περιέχει μόνο ένα σπόρο;

Σαγιότ - Κολοκύθι του Ιωνά (Sechium edule). Άνθη και καρποί.

Σαγιότ - Κολοκύθι του Ιωνά - Sechium edule

Το Σαγιότ Chayote (Sechium edule) είναι φυτό με βρώσιμους καρπούς και ανήκει στην οικογένεια κολοκυνθοειδών Cucurbitaceae, αλλά σε αντίθεση με τα γνωστά μας πεπόνια, κολοκύθες, κολοκυθάκια και κολοκύθες, που οι καρποί τους περιέχουν πολλούς σπόρους, οι καρποί του Chayote περιέχουν μόνο ένα σπόρο. Παγκοσμίως είναι γνωστό με πολλά ονόματα, όπως christophene ή christophine, cho-cho, Cidra (στις περιοχές Αντιοχεία, Κάλντας, Κίντιο και Ριζαράλντα της Κολομβίας), Guatila (στις περιοχές Μπογιάκα και Βάλε ντελ Καύκα της Κολομβίας), Centinarja (στη Μάλτα), Sousou ή Chou-chou (στο Μαυρίκιο), Pimpinela (Μαδέρα), Pipinola (Χαβάη), tayota (Δομινικανή Δημοκρατία), Mirliton (Αϊτή), pear squash, vegetable pear, chouchoute, choko, guisquil (Γουατεμάλα και Ελ Σαλβαδόρ), Pataste (Ονδούρα), Dashkush (Μανιπούρ στην Ινδία), Su su (Βιετνάμ). Στην Ελλάδα είναι γνωστό και σαν κολοκύθι του Ιωνά". Η λέξη chayote είναι ισπανικό παράγωγο της λέξης chayohtli από τη γλώσσα Ναχουάτλ των Αζτέκων, που μιλιέται από 1,5 εκατομμύριο στο Μεξικό. 
Το Chayote κατάγεται από την Κεντρική Αμερική. Πιθανώς εξημερώθηκε στη Γουατεμάλα ή το Μεξικό και καλλιεργήθηκε από τους Αζτέκους στην προ-Κολομβιανή εποχή. Έχει εισαχθεί ως καλλιεργούμενο φυτό, σε όλο τον κόσμο. Το Chayote ήταν ένα από τα πολλά τρόφιμα που εισήχθησαν στην Ευρώπη από τους πρώτους εξερευνητές, που έφεραν πίσω μια μεγάλη ποικιλία από δείγματα βοτάνων. Η Εποχή της Κατάκτησης βοήθησε επίσης την εξάπλωση του φυτού στα νότια του Μεξικό, όπου τελικά ενσωματώθηκε στην κουζίνα πολλών άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής. Τώρα πλέον καλλιεργείται σε όλες τις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Το Chayote έχει σημαντική εμπορική αξία για πολλές χώρες, ιδίως στη Λατινική Αμερική, όπως τη Βραζιλία, το Μεξικό και την Κόστα Ρίκα. Είναι επίσης δημοφιλής στις Δυτικές Ινδίες. Η επιβίωση του Chayote σε εξωτερική καλλιέργεια ευνοείται από το αυτο-συμβατό σύστημα αναπαραγωγής του και το σύνδρομο γενικού επικονιαστή. Σε περιοχές όπου είναι γνωστό ότι έχει εισαχθεί, το Chayote έχει εύκολα εγκλιματιστεί, π.χ. στην Ιάβα και τη Ρεϋνιόν.
Το Chayote είναι ένα ποώδες πολυετές που αναρριχάται με έλικες. Τα στελέχη είναι επιμήκη, κοίλα και κούφια στο εσωτερικό τους και οι διακλαδώσεις τους σχηματίζουν γωνίες με το κεντρικό στέλεχος, ενώ καλύπτονται αραιά με τρίχωμα. Οι βλαστοί, αφού ξεπεταχτούν από τον φυτρωμένο καρπό, προεκτείνονται ταχύτατα για τα πρώτα λίγα μέτρα, αλλά ο ρυθμός ανάπτυξής τους μειώνεται στη συνέχεια. Τότε, με την εξασθένηση του στελέχους, αρχίζουν να μεγαλώνουν γρήγορα οι πλευρικοί βλαστοί, που βρίσκονται κάτω από τη μασχάλη και το μέγεθός τους μπορεί να φτάσει σε μήκος από 6 έως 15 μέτρα, ανάλογα με τις περιστάσεις.
Τα φαρδιά φύλλα είναι γενικά ωοειδή, με 7 έως 25 εκατοστά μέγεθος, σχηματίζουν γωνίες ή είναι ελαφρώς λοβωτά και στη βάση είναι καρδιόσχημα (έχουν σχήμα καρδιάς), ενώ στην κορυφή είναι κωνικά. Ο μίσχος τους είναι μήκους 3 έως 15 εκατοστών. Και γενικά, τα φύλλα μοιάζουν με αυτά της αγγουριάς (Cucumis sativus)

Τα πρασινωπά ή σε αποχρώσεις του κρεμ άνθη βρίσκονται στις μασχάλες των φύλλων. Τα αρσενικά άνθη (τα οποία έχουν εξέχων νέκταρ) έχουν μικρούς μίσχους και σχηματίζουν συστάδες, ενώ τα θηλυκά άνθη είναι μεμονωμένα (και οι δύο τύποι λουλουδιών είναι παρόντες στο ίδιο φυτό). Ο κάλυκας διαθέτει πέντε σέπαλα με βαθιές εγκοπές μεταξύ τους και πέντε εναλλασσόμενα πέταλα με επίπεδη όψη και σχήμα τροχού. Οι πέντε στήμονες έχουν ενωμένα νημάτια, η ωοθήκη βρίσκεται χαμηλότερα και το ύπερος με το στίγμα σχηματίζουν ένα μικρό κεφάλι.
Μετά την επικονίαση από τις μέλισσες (ή τον άνθρωπο), η ωοθήκη μεγαλώνει, σχηματίζοντας καρπό που  φτάνει τα 10 έως 20 εκατοστά σε μήκος, γίνεται σαρκώδης και αποκτά σχήμα αχλαδιού, αλλά με διαμήκη αυλάκια. Η υπόλευκη σάρκα του καρπού περικλείει στο εσωτερικό της έναν μόνο σπόρο, ο οποίος είναι επίπεδος, λευκός και έχει μήκος περίπου 3 έως 5 εκατοστά. Η εξωτερική επιφάνεια του λευκού ή πράσινου καρπού μπορεί να είναι αγκαθωτή ή λεία.  Η σάρκα του έχει αρκετά γλυκιά γεύση και η υφή της περιγράφεται κάτι μεταξύ πατάτας και αγγουριού. Αν και γενικά ο σπόρος πετιέται, ωστόσο έχει καρυδάτη γεύση και μπορεί να φαγωθεί μαζί με τον καρπό. Η ρίζα είναι μεγάλη και κονδυλώδης. Σε αντίθεση με άλλα κολοκυνθοειδή, τα οποία πολλαπλασιάζονται με σπόρους, το Chayote διαδίδεται χρησιμοποιώντας ολόκληρο το φρούτο. Το καινούριο φυτό φυτρώνει με ένα βλαστάρι ανάπτυξη, που ξεκινά από το έμβρυο του σπόρου, ενώ ο καρπός παραμένει ενωμένος καθώς αναπτύσσεται σε αμπέλι.

Ο καρπός του Chayote χρησιμοποιείται μαγειρεμένος με πολλούς τρόπους. Ψητό, αντιμετωπίζεται ως καλοκαιρινή κολοκύθα, δηλαδή ελαφρώς ψημένο για να παραμείνει τραγανό και να μην διαλυθεί. Πιο σπάνια, το chayote προστίθεται σε σαλάτες ή σάλτσες, απλώς μαριναρισμένο με λεμόνι ή χυμό λάιμ, καθώς δεν θεωρείται ιδιαίτερα γευστική η σκληρή υφή της ακατέργαστης σάρκας του. Είτε ωμά είτε μαγειρεμένα, τα chayote είναι μια καλή πηγή βιταμίνης C.
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι τρώνε κυρίως τους καρπούς, ωστόσο οι ρίζες (περιέχουν περίπου 20% υδατάνθρακες), οι βλαστός, οι σπόροι και τα φύλλα είναι επίσης βρώσιμα. Οι κόνδυλοι του φυτού τρώγονται όπως οι πατάτες και άλλα λαχανικά ρίζας, ενώ οι βλαστοί και τα φύλλα καταναλώνονται συχνά σε σαλάτες ή τηγανιτά, ιδίως στην Ασία. Το Chayote πρέπει να φυτεύεται μόνο αν υπάρχει αρκετός χώρος στον κήπο, γιατί έχει τη συνήθεια να επεκτείνεται όπως και άλλα μέλη της οικογένειας (αγγούρια, πεπόνια και κολοκύθες), αλλά και γιατί οι ρίζες του είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη σήψη, ειδικά αν φυτευτεί σε δοχεία.

Το κονδυλώδες μέρος της ρίζας είναι αμυλούχο και τρώγεται σαν γλυκοπατάτα (μπορεί να γίνει τηγανητό). Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή χοίρων ή βοοειδών, το ίδιο ικανοποιητικά.
Τα φύλλα και τα φρούτα έχουν διουρητικές, καρδιαγγειακές και αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες. Ένα τσάι που γίνεται από τα φύλλα έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της αρτηριοσκλήρωσης και της υπέρτασης, αλλά και να διαλύσει πέτρες στα νεφρά.
Οι σύγχρονοι Έλληνες έδωσαν το όνομα "κολοκύθι του Ιωνά" στο φυτό Sechium edule. Στο βιβλικό βιβλίο του Ιωνά, ο Θεός προκαλεί ένα φυτό (στα εβραϊκά το Kikayon) για να μεγαλώσει πάνω από το καταφύγιο του Ιωνά στην έρημο και να του δώσει κάποια σκιά από τον ήλιο. Το γρήγορα αναπτυσσόμενο φυτό που αναφέρεται στο βιβλικό βιβλίο του Ιωνά μεταφράζεται πιο συχνά στα αγγλικά ως "κολοκύθα". Ωστόσο, αυτό είναι ένα λάθος στη μετάφραση, που χρονολογείται από την "Μετάφραση των Εβδομήκοντα" ( η ελληνική μετάφραση της εβραϊκής Βίβλου), στο οποίο η εβραϊκή λέξη Kikayon (Ρετσινολαδιά, Ricinus communis) μετατράπηκε με κάπως ηχητική παρομοίωση προς την ελληνική λέξη Κολοκύνθη (colocynth, Citrullus colocynthis). Σε μετάφραση του ελληνικού κειμένου στα λατινικά, η Κολοκύνθη μοιάζει ηχητικά με το Cucurbita (κολοκύθα). Αυτό αντανακλάται στην αρχική εικονογραφία, όπου το φυτό πιο συχνά απεικονίζεται με ένα μακρόστενο καρπό lagenaria siceraria (νεροκολοκύθα), που είναι ένα ταχέως αναπτυσσόμενο αναρριχητικό. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του αμερικάνικου φυτού Sechium edule και του βιβλίο του Ιωνά. Είναι φανερό ότι οι Έλληνες (αρχαίοι και σύγχρονοι) χάθηκαν κυριολεκτικά  στη μετάφραση!








Πηγή:
 
https://en.wikipedia.org/wiki/Chayote
http://eol.org/pages/584297/overview
https://en.wikipedia.org/wiki/Jonah
https://www.hort.purdue.edu/newcrop/jonah.pdf
http://www.valentine.gr/linkOfTheMonth_gr-august2015.php

Μία εντελώς διαφορετική φράουλα με γεύση... οι φράουλες 'pineberries' και η γεύση τους θυμίζει... ανανά.

Βλέπετε καλά, δεν πρόκειται για φρούτο από άλλο κόσμο ούτε για άγουρες φράουλες. Είναι οι φράουλες 'pineberries' και η γεύση τους θυμίζει...
ανανά.

Ένας χρήστης του Reddit έφερε αυτό το περίεργο φρούτο στην κοινότητα Today I Learned (TIL) προσθέτοντας πως “υπάρχει ένα φρούτο που είναι φράουλα και αν κάποιος τη δοκιμάσει θα διαπιστώσει ότι έχει γεύση ανανά. Το όνομα αυτού του φρούτου είναι Pineberry”

Η  pineberry εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1750 στην Ευρώπη, ως μια διασταύρωση ανάμεσα στην αμερικανική άγρια φράουλα και τη φράουλα από τη Χιλή.

Το φρούτο έχει αρχίσει να αποκτά διεθνή φήμη στην Ιαπωνία, αυτό την καθιέρωσε σαν μία πολύ δημοφιλής επιλογή για γάμους με κόστος έως και 4 δολάριο ανά μούρο.

Σε διάφορα μέρη του κόσμου χρησιμοποιείτε και ως προϊόν ομορφιάς και αλλεργιογόνο. Η παραγγελίες ακόμα γίνονται μόνο μέσω του  Amazon., οπότε θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να έρθει και στην Ελλάδα.


Υποστηρίζεται από VitalBerry ότι pineberries είναι «η παλαιότερη ποικιλία φράουλας», αλλά είναι ένα σύγχρονο υβριδικό.  Λευκή φράουλες σε κίνδυνο σε άγρια κατάσταση στη Νότια Αμερική. Το 2003 η ολλανδική αγρότες φυλής λευκό φράουλες από τη Νότια Ευρώπη με κόκκινο ποικιλίες μούρων για να δημιουργήσετε ένα σκληραγωγημένο, παραγωγικός λευκό υβρίδιο.

Η pineberry πωλήθηκε στο εμπόριο στις ΗΠΑ για πρώτη φορά το 2012 από τα μέσα του Μαΐου και του Ιουνίου, έχουν πωληθεί σε διάφορες τοποθεσίες στη Νέα Υόρκη.  Κρίσιμη απάντηση έχει αναμιχθεί.  Δεν δόθηκε στη δημοσιότητα στη Γερμανία τον Απρίλιο 2009 ως Ananaserdbeere, δηλαδή «ανανά-φράουλα».  Πρόκειται για ένα υβρίδιο Fragaria Chiloensis, καταγωγής στη Νότια Αμερική, και Fragaria virginiana, καταγωγής στη Βόρεια Αμερική,  την ίδια καταγωγή με την φράουλα κήπο Fragaria × ananassa. Μια pineberry είναι μικρότερο από ένα κοινό φράουλα, μετρώντας μεταξύ 15 έως 23 mm (0,6 να 0.9 in).  Όταν ωριμάσουν, είναι σχεδόν εντελώς λευκό, αλλά με κόκκινο «σπόροι» (αχαίνια).  "Ο καρπός σάρκα μπορεί να κυμαίνεται από το μαλακό λευκό σε πορτοκαλί και είναι πολύ αρωματικά, με μια ελαφρά γεύση ανανά, ", δήλωσε ο Greg Goddard, ο συν-δημιουργός. [παραπομπή που απαιτείται] Το φυτό είναι ανθεκτικό ασθένεια, αλλά δεν είναι πολύ κερδοφόρα, λόγω της μικρής κλίμακας γεωργία , το μικρό μέγεθος μούρων και χαμηλής απόδοσης των καλλιεργειών. [παραπομπή που απαιτείται]

Η pineberry έχει διατεθεί στο εμπόριο σε ευρωπαϊκά εστιατόρια, αρτοποιεία και αγορές χονδρικής πώλησης. Το μούρο έχει ονομαστεί "pineberry" για την αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου  όπου έγινε διαθέσιμη το 2011. Λευκή φράουλες δεν είναι σπάνια? Στην πραγματικότητα, Νοτιοαφρικάνικη φυσικό φράουλες ήταν λευκό και της προσφοράς στον κήπο καταστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν άλλες λευκές ποικιλίες φράουλας, όπως Λευκό Ψυχή και το Λευκό Delight.  Σε αντίθεση με το pineberry, αυτά όμως είναι χαμοκέρασο ποικιλίες? Οι φράουλες αυτά τα φυτά παράγουν είναι γενικά μικρότερα και πιο αρωματική.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/10/blog-post_7735.html
facebook.com

Τα οφέλη που προσφέρουν τα καρύδια στον οργανισμός σας

Τα καρύδια είναι βρώσιμοι πυρήνες καρπού, που λαμβάνονται από το δέντρο που ανήκει στην οικογένεια Juglandaceae, στο γένος, Juglan. Αυτοί οι ξηροί καρποί ήταν ανέκαθεν σύμβολο της διανόησης, αφού μοιάζουν στο σχήμα τους με εκείνο του ανθρώπινου εγκεφάλου! 

Τα καρύδια περιέχουν πολλά και σημαντικά θρεπτικά συστατικά, ιδίως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που είναι απαραίτητα για τη βέλτιστη υγεία.

Δείτε γιατί πρέπει οπωσδήποτε να βάλετε τα καρύδια στη διατροφή σας:

-Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή ενέργειας, ενώ περιέχουν θρεπτικά συστατικά, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και απαραίτητες βιταμίνες.

-Είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (περίπου 72%), όπως το ελαϊκό οξύ, ενώ είναι μια από τις καλύτερες πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, όπως το λινολεϊκό οξύ, το α-λινολενικό οξύ και το αραχιδονικό οξύ. Η τακτική κατανάλωση καρυδιών στο πλαίσιο ισορροπημένης διατροφής μειώνει την LDL («κακή χοληστερόλη») και αυξάνει την HDL («καλή χοληστερόλη»). Έρευνες δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συμβάλλει στην αποτροπή της νόσου της στεφανιαίας αρτηρίας και των εγκεφαλικών επεισοδίων.

-Αν τρώτε μόλις 25 γραμμάρια καρύδια την ημέρα θα πάρετε περίπου το 90% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα Ω-3 λιπαρά οξέα, λόγω της αντι-φλεγμονώδους δράσης τους, συμβάλλουν στην μείωση της πίεσης του αίματος, του κινδύνου της στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου, καθώς στην προστασία από καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη.

-Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή πολλών φυτοχημικών ουσιών που έχουν μεγάλη αντιοξειδωτική δράση. Μερικά από αυτά είναι η μελατονίνη, ελλαγικό οξύ, βιταμίνη Ε, καροτενοειδή και πολυ-φαινολικές ενώσεις. Αυτές οι ενώσεις είναι γνωστό ότι έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία κατά του καρκίνου, της γήρανσης, της φλεγμονής και των νευρολογικών ασθενειών.

-Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Scranton στην Πενσυλβάνια ανακάλυψαν ότι τα καρύδια έχουν τα υψηλότερα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ποπυφαινολικών από οποιοδήποτε άλλο βρώσιμο καρπό με κέλυφος. Η κατανάλωση μόλις 6-7 καρυδιών την ημέρα συμβάλλουν σημαντικά στην εξόντωση των ελευθέρων ριζών από το ανθρώπινο σώμα.

-Τα καρύδια είναι επίσης εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε και ειδικά της γ-τοκοφερόλης σε ποσότητες περίπου 21% (που αντιστοιχεί περίπου στο 140% της συνιστώμενης καθημερινής ποσότητας). Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό λιποδιαλυτικό αντιοξειδωτικό, που απαιτείται για τη διατήρηση της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης στις βλεννώδεις μεμβράνες και στο δέρμα, προστατεύοντάς την από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.

-Έχουν επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως ριβοφλαβίνη, νιασίνη, θειαμίνη, παντοθενικό οξύ, βιταμίνη Β-6 και φολικά οξέα.

-Επίσης, τα καρύδια είναι πολύ πλούσια πηγή μετάλλων, όπως μαγγάνιο, χαλκός, κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Ο χαλκός είναι ένας συμπληρωματικός παράγοντας για πολλά ζωτικής σημασίας ένζυμα. Ο ψευδάργυρος συμβάλλει σε άλλα ένζυμα που ρυθμίζουν την σωματική αύξηση και ανάπτυξη, την παραγωγή σπέρματος, την πέψη και τη σύνθεση νουκλεϊκών οξέων. Το σελήνιο με τη σειρά του λειτουργεί ως συμπληρωματικός παράγοντας για την παραγωγή αντιοξειδωτικών ενζύμων, όπως η γλουταθειόνη.

-Τέλος, το καρυδέλαιο παρουσιάζει εξαιρετικές στυπτικές ιδιότητες. Εφαρμόζεται τοπικά και βοηθά να κρατήσετε το δέρμα σας καλά προστατευμένο από την ξηρότητα.

Πηγή: iatropedia.gr

: http://www.defencenet.gr/defence/20151030/health/%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1/%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CF%86%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%8D%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%B1%CF%82#sthash.LLu5aXJx.dpuf